Donderdag 29 januari 2015
Als een vrouw eruit ziet als een Hindoe godin, dan zal haar dat waarschijnlijk wel helpen om aardig gevonden te worden. Maar zangeres Sheila Chandra, in Engeland geboren uit een Indiase vader en een half Indiase, half Britse moeder, wordt toch echt om haar persoonlijkheid gewaardeerd. Verscheidene bronnen geven aan dat ze over een grote natuurlijke charme beschikt; het is deze innemendheid die haar op het hoogtepunt van haar roem tot een van de geliefdste verschijningen in de Britse muziekscene heeft gemaakt. Voeg daaraan toe haar niet geringe vocale vaardigheden en nimmer aflatende experimenteerdrang en we weten waarom iedereen die jong was en muziek maakte in de jaren ’80 met haar wegliep.Als teenager genoot Sheila Chandra onderwijs aan de gerenommeerde Italia Conti Academy of Theatre Arts in London. Deze opleiding trainde op hoog niveau klassieke dans-, zang- en acteervaardigheden, maar kwam niet tegemoet aan de wensen van leerlingen die minder conventionele paden wilden bewandelen. Naast haar lessen aan de Academy legde Chandra zichzelf dan ook een strikt schema op waarin ze andere zangtechnieken oefende. Deze onafhankelijke houding kenmerkt de zangeres. Haar muziekcarrière heeft ze tot op grote hoogte zelf bepaald, en altijd hield ze de touwtjes in handen bij alle aspecten van haar vak. Zo ook de commerciële. Chandra heeft platenmaatschappijen nooit toegestaan druk om druk op haar uit te oefenen. Ze ging liever weg om ergens anders opnieuw te beginnen dan dat ze moest voortborduren op behaalde successen.
Een van die successen was de hit ‘Ever So Lonely’. Op 16-jarige leeftijd verraste Chandra, bijgestaan door de band Monsoon, de muziekwereld met dit nummer. De song verenigde de Indiase experimenten van George Harrison met een soort New Wave geluid. Het genre ‘Indipop’ was geboren. De band bedacht de term zelf, en mocht zich gelukkig prijzen dat ze aangevoerd werd door een meisje dat gezegend was met een superieure vocale techniek. Chandra’s manier van zingen deed denken aan de vaardigheden van zowel de beste Engelse folkzangeressen als aan die van de klassieke Indiase stemacrobaten.
Was Monsoon doorgegaan met het produceren van songs als ‘Ever So Lonely’, dan zou de muziek mogelijk geëvolueerd zijn naar de later zo populaire punjabi rock. Maar we zeiden het al, de eigenwijze Chandra liet zich niet dwingen door het succes. Toen ze een andere richting op wilde, brak ze met de platenmaatschappij en hield Monsoon op te bestaan. Daarmee was het gedaan met haar prille status van superster. In het vervolg van haar carrière richtte ze zich meer en meer op haar zeer persoonlijke fusie van traditionele Engelse en Indiase zangkunst. Ook de tradities van andere wereldmuziek ging ze niet uit de weg – ze gebruikt hier en daar Spaanse en Arabische volksmuziek - maar altijd mengde ze die met klanken die getuigden van haar Indiase afkomst.
Door een zeldzame aandoening in de mondholte, genaamd ‘burning mouth syndrome’, is Sheila Chandra tegenwoordig niet meer in staat om te zingen. Het schijnt zelfs zo erg te zijn dat ze nauwelijks meer kan spreken. Haar machtigste instrument begaf het; toch heeft dat haar er niet van weerhouden om muziek te blijven maken. In februari 2013 kwamen er maar liefst drie albums van haar uit, getiteld ‘Pure Drones I, II & III’. In feite brengen deze platen een verzameling instrumentale muziek die ze in de loop der jaren aanlegde om inspiratie op te doen voor haar solo albums. Met deze muziek als achtergrond kwam ze dan al improviserend tot het ontwikkelen van nieuwe songs. Hier wordt de muziek als een reeks zelfstandige nummers gepresenteerd. En ook al gebeuren er geen wereldschokkende dingen, het blijft New Age muziek van de betere soort.
Playlist OUD ANDERS, zondag 1 februari 2015 op AAFM van 22.00 tot 23.00 uur
01. El Grillo Buon Cantore - Josquin Desprez - 1.41
02. The Dry Cleaner from Des Moines - Joni Mitchell & Charles Mingus - 3.22
03. Fumeux Fume Parfumee - Solage - Marcel Peres & Ensemble Organum - 5.08
04. Trilogue - Albert Mangelsdorff, Jaco Pastorius & Alphonse Mouzon, Alphonse - 6.02
05. Sonata per Mandolino solo e Basso: Allegro moderato - Aleixo Botelho de Ferreira - 3.45
06. I Like the Sunrise - Frank Sinatra & Duke Ellington - 5.05
07. My Man John, a Riddle - John Eccles - 2.15
08. Shehnai Song & Nana - Sheila Chandra - 4.33
09. Prelude and Fugue No. 12 in G sharp minor - Dmitri Shostakovich - 5.07
10. Full Fathom Five - Gamelan Madu Sari - 3.33
