Donderdag 2 maart 2023
De Amerikaanse gitarist Chet Atkins wordt wel de uitvinder van de Nashville Sound genoemd. Dat is nogal wat; als je Nashville zegt, de hoofdstad van de staat Tennessee, dan heb je het tegelijkertijd over de hoofdstad van de country muziek. U weet natuurlijk heel goed dat country lange tijd zo ongeveer het populairste muziekgenre was bij de doorsnee bevolking van de VS. Waarschijnlijk is het dat nog steeds, als we afgaan op het gigantische fortuin dat iconen als Dolly Parton bij elkaar gezongen hebben.Hoe moeten we de Nashville Sound omschrijven? Het is een subgenre dat de iets ruigere, wat meer op ritme ingestelde honky-tonk country verving. Country dreigde het op zeker moment af te leggen tegen rock ’n roll en pop, genres die commercieel steeds meer aftrek vonden. Muzikanten als Jim Reeves en Atkins gaven de country een injectie met melodieuze strijkers en refreinen, geavanceerde achtergrondzang en soepele tempo's geassocieerd met traditionele pop (aldus Wiki). Daarmee was Amerika’s meest geliefde muzieksoort gered.
Over Chet Atkins valt wel het een en ander aan anekdotes te vertellen. Als kind startte hij zijn muzikale loopbaan op de ukelele, een soort viersnarige luit afkomstig uit Portugal. Daarna schakelde hij enige tijd over op de viool, maar koos uiteindelijk voor de gitaar. Die kreeg hij van zijn broer in ruil voor een oud pistool. Verder sliep hij in zijn jeugd meestal in een stoel, omdat zijn astma hem belette in een bed te liggen. In die stoel viel hij geregeld al gitaarspelend in slaap, een gewoonte die zich voortzette toen hij al op leeftijd was. Tja, als je de realiteit van alledag verwisselt voor dromenland en bij wijze van spreken al slapend nog aan het spelen bent, dan moet je wel tot een virtuoos uitgroeien!
Dan nog dit: als we geloof mogen hechten aan de legenden, dan heeft Chet zich op het toilet van zijn middelbare school bekwaamd op de gitaar. Hij was van mening dat er nergens een betere akoestiek in zijn omgeving te vinden was. Stelt u zich maar eens voor hoe iemand zich de basis van het nobele gitaarspel eigen wist te maken met, eh, de uitlaatgassen van zijn klasgenoten in de neusgaten.
Wakend of slapend (zie bovenstaande paragraaf), Chet is zich altijd blijven ontwikkelen. Het was zijn ambitie om een steeds betere gitarist te worden. Hij deed dat op eigen houtje; een formele training heeft hij nooit gehad. Hij leerde het zichzelf. Hoe goed hij uiteindelijk werd kunt u uit de eerste video hieronder afleiden, waarin hij Recuerdos De La Alhambra van Francisco Tarrega speelt. Misschien komt hij niet helemaal aan het niveau van een Andres Segovia of Narciso Yepes, maar erg ver zit hij er niet vanaf. En dat voor een simpel (?) gitaristje uit Tennessee. Een simpel gitaristje, ja. Maar wel een die platen heeft geproduceerd voor Elvis Presley, Hank Williams, Jim Reeves, Perry Como, Jerry Reed en vele andere beroemdheden.
Zondagavond 5 maart 2023 hoort u een drietal nummers uit Chet Atkins' Gallopin' Guitar (1952). We draaien ze voor u achter elkaar. De titels van de werkjes luiden als volgt: St.Louis Blues, Lover Come Back to Me en Hangover Blues.
PLAYLIST OUD ANDERS, ZONDAG 05 MAART 2023 OP AAFM, 19.00 - 20.00 UUR
01 Tango No5 - Herbert Pixner Project - 5.25
De uit Zuid-Tirol afkomstige Herbert Pixner heeft een interessante jazzband samengesteld waarvan hij als accordeonist de frontman is. U hoort Tango No5 van het album Scian! Uit 2022
02 Staifia - Acid Arab - 6.10
Meer drum & bass dan Arabische traditie, maar we kunnen er niet omheen dat dit heel aardig klinkt. Acid Arab is een groep uit Parijs die veelvuldig samenwerkt met gastartiesten. De zangeres Radia Manel verzorgt de vocalen in dit nummer
03 Chet Atkins' Gallopin' Guitar - St.Louis Blues/Lover Come Back to Me/Hangover Blues - Chet Atkins - 7.14
- zie artikel -
04 Donovan - The Ballad Of Geraldine - 4.52
Donovan, de Britse tegenhanger van Bob Dylan, mogen we nooit vergeten. Laten we eerlijk zijn: eigenlijk had hij een veel mooiere stem dan zijn wereldberoemde collega. Geniet u van The Ballad of Geraldine van zijn album Fairytale, uitgekomen in 1965
05 Kailao - Traditional Polynesian music (Tonga) - Amadinda Percussion Group - 3.33
Het percussieve ensemble Amadinda komt uit Hongarije. Ze interpreteren bestaand werk van westerse avant-garde componisten, maar kunnen ook improviseren op etnische muziek, waar die dan ook vandaan komt. Hier luistert u naar indrukwekkend tromgeroffel uit de eilandengroep Tonga
06 Taqsim Maqam Hijaz - Rahim Alhaj - 8.20
De Iraakse oud speler Rahim Alhaj was een leerling van Munir Bashir, een van de maestro’s op dit instrument. Met andere woorden, u krijgt een schitterend werk te horen
07 Sonate L 23 K 380 in E Major - Domenico Scarlatti - 4.35
De Poolse klaveciniste Wanda Lankowska heeft de klavecimbel gered van de ondergang. Door haar fenomenale spel heeft ze in de eerste helft van de 20e eeuw de interesse voor dit aloude instrument binnen de klassieke muziek weer doen opvlammen. Hier haar vertolking van een sonate van Scarlatti. De opname stamt uit 1935, maar klinkt nog steeds heel goed voor onze verwende oren
08 Pray - Groove& - 6.41
Vorige week heeft u kunnen luisteren naar het bijzondere percussie trio Groove& uit Zuid-Korea. We mogen nog wel een nummer draaien van hun naar zichzelf vernoemde album. Bij deze!
09 Sechs Sprüche Op. 79- Am Neujahrstage - Felix Mendelssohn - 3.09
We zijn alweer ruim twee maanden gevorderd in 2023, maar desondanks mogen we heus nog wel een zang voor dubbelkoor laten horen ter ere van Nieuwjaar. het Kammerchor Stuttgart onder leiding van dirigent Frieder Bernius vertolkt Am Neujahrstage van Felix Mendelssohn
10 Blauer Mond - Herbert Pixner Project - 5.18
- zie track 01 – een tweede nummer van Pixner’s album Scian! Uit 2022
