Donderdag 22 april 2021
Voor de uitzending Oud Anders van zondag 25 april 2021 dalen we af naar Madagaskar. U weet wel, dit op drie na grootste eiland ter wereld dat ten oosten van het vasteland van het continent Afrika ligt. Wellicht bent u nu even onwetend en/of bevooroordeeld als ik en denkt u, Madagaskar? Wat kan daar muzikaal gezien nou meer vandaan komen dan wat etnisch tromgeroffel en vage kreten in de jungle, hoe interessant dan ook? Welaan, ik help mezelf en anderen uit de droom: zo arm als dit eiland is, beschikt de gemiddelde bewoner er over een snellere internetverbinding dan de ingezetenen van Engeland, Canada of Frankrijk. In die zin zou het land vergeleken kunnen worden met IJsland, eveneens een natie die overal ver vanaf lijkt te staan. De nazaten van de Vikingen aldaar hadden echter wel het vroegste, snelste en beste internet van heel Europa. Het is dus niet zo dat de Malagassiërs volstrekt geïsoleerd leven; men heeft het er bepaald niet breed, maar men is wel degelijk opgestuwd in de vaart der volkeren. De muzikale cultuur heeft daar dan ook een hoge vlucht genomen. Helaas speelt die zich voor een groot deel buiten het gezichtsveld van de westerse muziekliefhebber af.En dat laatste is doodzonde. In bijvoorbeeld de persoon van D’Gary komen we een akoestische gitarist tegen zoals die er op deze wereld maar weinig hebben rondgelopen, of nog rondlopen. Qua technisch kunnen doet hij beslist niet onder voor het drietal Paco de Lucia, Al Di Meola en John McLaughlin tijdens hun fenomenale concert Friday Night in San Francisco (1981). Misschien kan hij nog het beste vergeleken worden met het mysterieuze talent Bola Sete uit Brazilië, die een soort witte magie bedreef op zijn instrument. Bola deed dingen op de gitaar die nauwelijks te volgen waren voor hen die hem na probeerden te bootsen. Hij hield er een hoogstpersoonlijke, ingewikkelde techniek op na die hem in staat stelde composities van een zeldzame schoonheid te maken. Iets dergelijks geldt ook voor D’Gary. Diens indrukwekkende virtuositeit lijkt deels te liggen in het feit dat hij tijdens het spelen verscheidene snaren van zijn gitaar telkens een andere stemming mee kan geven. Nu ja, ga maar eens voortdurend aan de stemknoppen van je instrument zitten draaien wanneer je zonder ergerlijke hiaten een stuk probeert te spelen....je kunt dan maar beter over de vingervlugheid van een goochelaar beschikken. Blijkbaar is dat het geval met D’Gary.
Techniek is heel belangrijk, maar zegt niet alles; D’Gary kent ook alle traditionele en geïmporteerde muziekstijlen van zijn vaderland door en door. Dat wil zeggen, die van de Maleisiërs, de Chinezen, Fransen, Creolen etc. Madagaskar is muzikaal gezien een rijk land. Van hem hoort u zondagavond twee prachtige stukken, te weten Bobo-Drano en Zaza Somondrara. U vindt beide composities op zijn album Akata Meso.
De tweede Malagassiër die we hier ter sprake willen brengen is Tao Ravao, die mandoline, banjo en gitaar speelt. Zijn vader was Frans, zijn moeder een inheemse van Madagaskar. Ravao heeft zijn talent ontwikkeld door de wereld in te trekken: al op zijn twaalfde vertrok hij Europa en leidde er zeven jaar lang een leven als straatmuzikant. Uiteindelijk had hij het geluk opgemerkt te worden door de Amerikaanse bluesartiest Homesick James. Via hem kwam hij in Amerika in contact met grote namen als Big Walter Horton en Louisiana Red. Het spreekt vanzelf dat hij van geweldig veel geleerd heeft van deze legendarische muzikanten. Toen hij uiteindelijk definitief terugkeerde naar zijn geboorteland, begon hij zich meer te interesseren voor de traditionele muziek van Madagaskar. Van hem hoort u zondagavond het nummer Akoriabe van zijn album Piment Bleu, dat we we vrij zouden kunnen vertalen met ‘Een Tintje Blues’. Het is heerlijk frisse muziek waar u vrolijk van wordt; zijn partner op die plaat is een man die hij op de straten van Parijs ontmoet heeft, de mondharmonica speler Vincent Bucher.
PLAYLIST OUD ANDERS, ZONDAG 25 APRIL 2021 OP AAFM, 19.00 - 20.00 UUR
01 Bobo-Drano - D'Gary - 3.47
Muziek uit Madagascar, met een gitaarvirtuoos die u de mond open doet zakken. Hij doet dingen op zijn akoestische instrument die u niet voor mogelijk houdt
02 Combat Breathing - Vijay Iver - 7.50
Vijay Iver heeft een nieuw album uitgebracht. Als echte jazz liefhebber moet u er dan als de kippen bij zijn. Combat Breathing is van zijn meets recente album Uneasy
03 A Sigh from a Loving Heart - Ovind Kristiansen - 6.03
Geen jazz, geen klassiek of pop, of nu juist alles van dat: Ovind Kristiansen geeft zijn eigen invulling aan Goede Vrijdag. De elektronica speelt hier een belangrijke rol
04 Akoriabe - Tao Ravao & Vincent Bucher - 4.22
Meer muziek uit Madagascar, met Tao Ravao en Vincent Bucher, die elkaar ontmoetten in de straten van Parijs. Noem het maar folk-jazz wat ze maken
05 Lume, Lume - Elina Duni Quartet - 5.56
Elina Duni is een jazz zangeres uit Albanië. Haar eigen kwartet heeft ze opgericht in 2004. De song Lume Lume is het titelnummer van haar album uit 2010
06 As I Take My Darkening Path... - David Rothenberg, Nicola L. Hein, Hans Tammen - 7.51
Een donkerder wordend pad nemen, zoals we de titel van dit nummer kunnen vertalen: jazeker, het wordt tamelijk duister met dit heftige avant-garde nummer van David Rothenberg, Nicola L. Hein en Hans Tammen. Zet u schrap...!
07 Pony Time - Chubby Checkers - 2.27
…Let’s Twist Again… Niemand behoeft enige introductie waar het Chubby Checkers betreft…
08 A Native Hill No. 10, Animals and Birds - Gavin Bryars - 4.15
De Britse componist Gavin Bryars weet de aloude zangkunst van de renaissance nieuw leven in te blazen en er een moderne draai aan te geven. Luistert u naar het tiende deel uit A Native Hill, getiteld Animals and Birds
09 Zaza Somondrara - D'Gary - 4.19
- zie track 01 + artikel -
10 Dream On A Train - Faun Fables - 6.51
Alternatieve folkrock van de weinig gekende band Faun Fables, een project van Dawn McCarthy, ook wel Dawn the Faun genoemd. Dream On A Train is van hun album dat in feite een theaterproductie was: The Transit Rider
11 Boogie In Front - Big Jay McNeely - 2.29
Blues & Rhythm saxofonist Big Jay McNeely kon al spelend ruggelings over het podium schuiven, zoekt u Youtube er maar eens op na
