Donderdag 25 maart 2021
Frazey Ford, Samantha Parton en Trish Klein vormden eind jaren ’90 de Canadese folkband The Be Good Tanyas. Alle dames bespeelden op vaardige wijze een reeks van instrumenten en blonken uit door hun aparte vocale harmonieën. De Texaanse Jolie Holland was een van de oprichters van de groep, maar liet het helaas al snel afweten om een solo carrière op te bouwen. De muziek van de Tanyas vertegenwoordigde meerdere stijlen, zoals country, folk, bluegrass, old timer music en noemt u nog maar wat op - met dien verstande dat een en ander vanuit een hedendaags perspectief bekeken werd. Men schaart de muziek van de band onder Alt Country of Americana, een verzamelnaam van alles wat traditioneel is, voorzien van een modern tintje.De band is helaas geen lang leven beschoren geweest. Rond 2006 liep het al zo’n beetje voor ze af. Waarom het tot een voortijdig einde kwam wordt niet helemaal duidelijk. Misschien dat een buitenlandse band als The Be Good Tanyas te veel concurrentie had van Amerikaanse representanten binnen het genre om furore te kunnen maken in de USA, waar nu eenmaal het grote geld zit in de muziekindustrie. Aan de kwaliteit van hun songs zal het niet gelegen hebben. Ons inziens sturen ze met gemak de meesten van hun Amerikaanse zielsverwanten naar huis. Afijn, zoiets zagen we ook gebeuren met de Canadese hardrock formatie The Tea Party: steengoed, waanzinnig populair in eigen land en Australië, maar in de Verenigde Staten braken ze nooit echt door. Tja, en wanneer je het in de VS niet maakt, dan blijf je als band toch enigszins armlastig. Vooral als je ‘maar’ uit drie meisjes in boerenjurken bestaat.
We noemden al de souplesse waarmee de vrouwen hun gitaren en banjo’s hanteerden. In zekere zin doen ze wat dat betreft sterk denken aan de legendarische bluegrass groep The Mountain Ramblers uit de stad Galax, Virginia. Wat die groep instrumentaal gezien kon is naderhand zelden overtroffen. De drie dames uit Canada beschikten over dezelfde capaciteiten, en daarnaast zongen ze op een manier die gelijke tred hield met hun virtuositeit op de snaren.
Die veelgeprezen zangkunst van The Be Good Tanyas behoeft nadere uitleg. Over het algemeen zouden we kunnen zeggen dat de groep homofoon zingt, d.w.z. meerstemmig, waarbij een van de drie de melodie aanvoert en de twee anderen in hetzelfde tempo en ritme, maar in een verschillende stem, de hoofdlijn van het lied aanvullen. Het knappe van dit Canadese drietal is dat ze al zingend de zogenaamde ‘false relations’ niet schuwen. False relations zijn dissonanties in meerstemmigheid die misschien een beetje ‘uit de toon’ klinken, oftewel ogenschijnlijk vals, maar in feite het klankenpanorama op een verrassende manier verrijken in plaats van er afbreuk aan te doen. De Engelse polyfonisten waren hier meesters in.
Een duidelijk voorbeeld van deze wijze van zingen vinden we op het eind van het album Blue Horse van The Be Good Tanyas, uitgegeven in 2000/2001 (resp. Canada en Amerika). Oud Anders begint er zondagavond de uitzending mee.
We stuiten met dit nummer op een probleem: in de allereerste editie van Blue Horse werd de song niet genoemd. Het kwam na een paar minuten pauze als een soort nadere overweging binnen de laatste track, ‘Light Enough to Travel’ te vallen; een grapje dat ook Mary J. Blige en aanverwanten wel toepasten. Je zou de plaat dus al uit je cd-speler halen voordat –ie werkelijk afgelopen is en zodoende nooit van de toegift op de hoogte geraken. Het probleem met ‘Mule on the Mountain’, zoals we de song van de Tanyas voor het gemak maar even zullen noemen, is dat het in latere edities van Blue Horse zelfs weggelaten werd. Waarom in hemelsnaam? Deze uitsmijter van jewelste tilt de hele plaat namelijk naar een hoger niveau. Dit vooral om de pure muzikale vreugde die dit nummer uitstraalt. De lyrics doen niet zoveel ter zake; we kunnen nauwelijks zeggen dat de tongue-in-cheek tekst van het lied ons met zinsneden als “Got A Mule, Mule On The Mountain Called Jerry” en “But He Won’t Come Down” diepe levenslessen te leren heeft. Behalve dan dat je niet met je ezeltje een berg moet beklimmen, want dan loop je het risico dat –ie het verdomt om er weer vanaf te komen.
Een ander probleem is de titel van deze schitterende song. Is het nou ‘Mule On The Mountain’, of, zoals onderstaande video doet vermoeden, ‘Take This Hammer’? Omdat bandlid van het eerste uur Jolie Holland dit nummer ook wel eens solo heeft gezongen, gaan we er maar vanuit dat het ‘Mule On The Mountain moet zijn, want zij noemt het zo. Ach, wat maakt het verder uit: de song is een van de opwindendste binnen het gehele alt country genre en zal tijdens elk feestje de gasten dwars door ruiten en dak doen springen. Ja, zoveel ongebreidelde lol spat er vanaf. Tot zondag 19.00 uur!
PLAYLIST OUD ANDERS, ZONDAG 28 MAART 2021 OP AAFM, 19.00 - 20.00 UUR
01 Take This Hammer/Mule On The Mountain (?) - The Be Good Tanyas - 3.36
- zie artikel -
02 Love Train - Don Cherry - 7.53
Don Cherry, een van de oorspronkelijke leden van free jazz pionier Ornette Coleman’s beroemde Quartet, heeft een belangrijke rol gespeeld in de jazz door zogeheten ‘wereldmuziek’ in de westerse jazz te integreren. Het nummer Love Train is van de plaat Eternal Now
03 Occam Ocean Hepta 1 - Eliane Radigue - 27.24
Wegdromen op een microtonale compositie van Eliane Radigue. Sinds 2000 heeft ze gekozen om terug te keren naar het gebruik van akoestische instrumenten. U hoort het ensemble Dedalus live op het Crossroads Music Festival Salzburg in 2019
04 Bow Wow - Johnny Guitar Watson - 4.47
Johnny Guitar Watson is zo’n beetje de definitie van ‘cool’. Relaxed en ‘funky as hell’ brengt hij hier een van zijn aardigste nummers
05 Valkola Schottis - Frode Haltli - 11.05
We blijven ons verbazen over datgene waarmee de muziekwereld ons keer op keer weer weet te verrassen. Ach, daar komt natuurlijk ook geen einde aan. Er zijn altijd wel artiesten die iets nieuws voor ons hebben. Accordeonist Frode Haltli beweegt zich op de grens van folk en jazz. Heerlijke muziek!
06 Little Black Bear - The Be Good Tanyas - 2.28
- zie track 01 – De Canadese folkband The Be Good Tanyas nam in 2012 definitief afscheid van het wereldpodium met de plaat A Collection. Daarop vindt u voornamelijk remixes van oude songs, als ook een paar nog niet eerder uitgegeven nummers. Ook vallen er twee nieuwe songs te beluisteren: Little Black Bear is daar één van
