Donderdag 13 augustus 2020
Net wanneer je denkt dat Democraten voor de aanstaande presidentsverkiezingen weinig in te brengen hebben tegen het platvloerse geweld van Trump en de zijnen komt Joe Biden opeens aan met een zeer verrassende keuze. Mevrouw Kamala Harris wordt zijn politieke partner. Zij is in vele opzichten een geweldige steun voor de witharige uitdager van The Joker onder de Amerikaanse roergangers. Als u niet onmiddellijk weet wat ik bedoel, kijkt u dan eens naar Youtube clips die het optreden van senator Harris tegenover Jeff Sessions, William Barr en Brett Kavanaugh verslaan. De vrouw opereert als een reuzenpython die haar tegenstanders geen ademtocht gunt. Bij elk stuntelig antwoord van hen wordt haar omknelling steviger. De dame is oersterk en ijskoud. Af en toe zou je haast zeggen dat ze geniet van het gespartel van de arme sukkels die ze in haar greep heeft. Er speelt dan een lichte glimlach om haar lippen: ik heb je te pakken. De dame weet wat ze doet.Een goede keuze dus? We zijn er niet helemaal zeker van. De berichten over haar strafbeleid als officier van Justitie van San Francisco en de staat California geven aan dat ze hard optrad tegen de kleinere misdaad, die grotendeels op het conto van de Afro-Amerikaanse minderheid kwam. Die oververtegenwoordiging van zwarten als het gaat om misdrijven is een triest feit waar we niet omheen kunnen. Het heeft veel te maken met het ingebakken racisme van de US, dat de Afro-Amerikanen uit het lagere echelon bijna automatisch veroordeelt tot een loopbaan in de criminaliteit. Ze kunnen haast niet anders, willen ze overleven.
Waar het Kamala Harris betreft: ze zal carrière vrouwen van ongeacht welke etnische achtergrond aanspreken. Dit niet alleen omdat ze een sterke vrouw lijkt te zijn, maar – helaas – ook omdat ze er niet zo heel erg zwart uitziet. Dit is een een vreselijk ding om te zeggen. Maar laten we wel wezen: zou er een al dan niet progressieve presidentskandidaat in de VS zijn die een werkelijk diepzwarte vrouw met krullen en een hoornen bril uitkiest om zijn running mate te worden? Iemand die zo overduidelijk donker is? Nee, dat gebeurt niet.
De verkiezingen van de VS gaan al sinds de dagen van JFK over het Hollywood appeal van de kandidaten. Kamala Harris heeft die aantrekkingskracht, hoe je het ook wendt of keert. Ze is 55 jaar, ziet eruit als een blanke jongedame met een tintje, en komt over als een energieke, knappe vrouw met wie je best een date zou willen hebben. Succes verzekerd, hopen we dan maar. De allerarmsten in de zwarte samenleving hebben in het verleden dan weliswaar van haar op hun donder gekregen, maar een reprimande van Black Mama is altijd nog beter dan de straf van een blanke rechter à la Hillary Clinton, nietwaar?
In aanloop naar de verkiezingen zullen we in Oud Anders tot aan 4 november regelmatig Afro-Amerikaanse muziek blijven draaien, zo we dat toch al niet deden...je kunt er als programma immers niet omheen als je geïnteresseerd bent in jazz en blues.
We zetten 16 augustus in met het illustere tweetal Elder Curry & Elder Beck, twee religieuze ouderlingen. Ze waren werkzaam in de jaren 1930 tot 1939, en waren verantwoordelijk voor de eerste rock ’n roll-achtige song, lang voordat dat genre een begrip werd. Zondagavond hoort u het nummer Memphis Flu van hun hand, en u mag raden waar dat over gaat: de Spaanse influenza, die tien jaar eerder en nog lang daarna haar sporen naliet in deze wereld. Eh... hebben we dat recentelijk niet ook al eens gehoord?
Vanaf dd. 16-08-2020 geven we de aanzet tot de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 4 november. Dat doen we door elke week een of meerdere nummers te draaien van Afro-Amerikaanse artiesten. Als gezegd deden we dat toch al, maar nu gaat dat meer doelgericht gebeuren. Want dat moet. Het verhaal van Barack Obama dient een succesvol gevolg te krijgen!
PLAYLIST OUD ANDERS, ZONDAG 16 AUGUSTUS OP AAFM, 19.00 - 20.00 UUR
01 Per Amica Silentia Lunae - Julian Lage, Gyan Riley, Bill Frisell - 5.02
Over de Vriendelijke Stilte van de Maan is een werk van de dichter W.B. Yeats. We moeten aanemen dat John Zorn het getoonzet heeft voor het trio gitaristen Julian Lage, Gyan Riley, Bill Frisell. Een prachtige compositie van de plaat Virtue uit 2020. Hij heeft dit jaar inmiddels alweer twee andere platen gemaakt. U weet wel, zo gaat dat met Zorn. Vijf per jaar is wel het minimum
02 Memphis Flu - Elder Curry & Elder Beck - 3.06
Twee blues artiesten uit de oude doos: de ouderlingen Elder Curry (gitaar) en Elder Beck (trompet en piano) waren werkzaam in de jaren ’30 van de vorige eeuw. Hun vorm van gospel liep vooruit op Rock ’n Roll. Mdemphis Flu ging over de Spaanse Griep die wereldwijd van 1917 tot 1920 tussen de 25 tot 100 miljoen slachtoffers maakte
03 Space Vampire - Francois Elie Roulin - 4.03
We kunnen nog maar het beste een vraagteken zetten bij de muziek van Francois Elie Roulin. Het klinkt allemaal indrukwekkend en bij tijd en wijle mooi, maar wat is het precies? Space Vampire is van zijn album Parade uit 2004
04 Cumha Mhic Leòid - Barnaby Brown, Bill Taylor, Clare Salaman - 15.35
Oude klanken uit de Schotse Highlands. En dat is niet alleen maar doedelzakmuziek...!
05 Bittersweet Symphony (Live at Maida Vale) - London Grammar - 3.53
Zangeres Hannah Reid van de Britse band London Grammar zou je eigenlijk wel vaker willen horen. In Oud Anders doen we ons best; dit is inmiddels het vierde nummer dat we van de groep draaien
06 Haunt of last Nightfall - Act I III. Last Nightfall - David T. Little - 6.18
David T. Little is een Amerikaanse hedendaagse componist en drummer die bekend staat om zijn orkestwerken en opera's. Hij is de artistieke leider van Newspeak (1984, George Orwell!), een achtkoppig ensemble dat de grenzen tussen rock en klassieke muziek verkent. U hoort van hem de compositie Last Nightfall, dat deel uitmaakt van zijn album Haunt Of Last Nightfall
07 Children on the Hill - Harold Budd - 5.12
De elektrische piano van Harold Budd blijft mooi om naar te luisteren. Budd is vooral bekend geworden dankzij zijn samenwerking met Brian Eno, maar ook als solo-artiest valt hij niet te onderschatten. New Age muziek van de betere soort
08 Symphony No.1 - II. Andante cantabile con moto - Beethoven - 6.49
Het London Symphony Orchestra o.l.v. Bernard Haitink met een glanzende vertolking van Beethoven’s Andante cantabile con moto uit diens eerste symfonie. Haitink nam in de jaren 2005 en 2006 alle negen symfonieën van Beethoven op. De set wordt beschouwd als een van de beste interpretaties van het Duitse genie
09 Fujara et flute en cerf - Sala del Pez - Max Brumberg & Maxence des Oiseaux - 6.19
Max Brumberg & Maxence des Oiseaux, die allebei veel verstand hebben van prehistorische fluiten, improviseren er vrijelijk op los. Of het duizenden jaren geleden zo geklonken zal hebben...? Misschien niet, maar de schoonheid van hun klanken geeft ze bestaansrecht
