Donderdag 2 januari 2020
Op het moment van schrijven is het pas 2 januari, dus het mag nog wel: Oud Anders wenst u een gelukkig Nieuwjaar! Deze oude katholieke presentator, die weliswaar niets meer met de kerk heeft, roept overigens liever 'Zalig Nieuwjaar'. Mooie uitdrukking, laat ik haar in ere houden. We hopen dat u in 2020 vele muzikale ontdekkingen gaat doen, en daarbij wil mijn programma u helpen. Per slot van rekening ben ik wekelijks bezig klanken voor u op te graven die u wellicht nog nooit gehoord heeft. Vele daarvan zijn ook nieuw voor mij, zodat we ons gezamenlijk kunnen verheugen op de vindingrijkheid van de muzikanten van deze wereld.Voor het overige kijk ik mopperend terug op 2019. Nadat de Britten tijdens de laatste verkiezingen massaal hadden laten weten dat ze het liefst de Kanaaltunnel vol met beton zouden willen storten, bracht Frans Timmermans de hele Europese Unie in verlegenheid door een jeremiade af te steken die bol stond van het sentiment. Samengevat zei hij ongeveer het volgende: “Engeland, je bent bent altijd welkom in de EU. Ik hou van je. Je gaat weg; daardoor breek je mijn hart”.
Jawel. Het ontbrak er nog maar aan dat hij onder het slaapkamerraam van koningin Elizabeth al luitspelend een serenade de nacht injoeg, in de hoop dat zij in een vlaag van anachronistisch despotisme het tij nog zou doen keren. Een jammerende Timmermans op het terrein van Buckingham Palace, bah. Waarna de Engelse vorstin - geheel in de stijl van het beroemde incident anno 1982, toen ene Michael Fagan haar nachtelijke vertrekken binnendrong – bezorgd een gesprek aangegaan zou zijn met onze dolende Anglofiel. Geneer je een beetje, Frans. Maar huil niet: de Britten krijgen hun trekken thuis tegen de tijd dat ze een handelsverdrag afsluiten met Donald Trump. Die gaat immers verrukt Engelands ‘green and pleasant land’ afgrazen zonder er ook maar iets voor terug te geven. Want zo kennen we The Donald wel; hij steekt geregeld hen die zijn vrienden zouden moeten zijn een dolk in de rug. ‘Kameraad’ Kim Yong Un, met wie hij naar eigen zeggen toch zo’n speciale relatie heeft, mag van hem rustig de een na de andere raket voor de kust van Japan dumpen, maar zijn goedwillende landgenote Nancy Pelosi wordt door hem tot aartsvijand van de natie verklaard. En dat impeachment? Ach, het zou wat. Trump zal er alleen maar bij winnen. Het komt er nog op neer dat hij zijn veroordeling in The House of Representatives voor weet te stellen als een verdienste. Alsof je zonder een schandvlek als deze op je palmares nooit een presidentiële volksvermaker van formaat kunt worden.
Over de jaarwisseling: Haagse idioten hebben gelukkig nagelaten Scheveningen van de kaart te vegen met een groot arsenaal aan zelfgemaakte vuurwerkbommen. Ik vreesde er even voor dat ze dit voor ogen hadden, dit uit protest tegen het verbod om met torenhoge vreugdevuren datzelfde Scheveningen plat te branden, zoals vorig jaar bijna gebeurde. Alles bij elkaar hebben slechts een handvol relschoppers dingen vernield omdat de gemeente hen liet weten dat ze op de laatste feestdag van het jaar dingen niet mochten vernielen. Het viel dus allemaal nog wel mee.
In principe zou ik een totaalverbod op particulier vuurwerk voorstaan. Maar toch moet ik toegeven dat het ook wel iets bijzonders heeft. De grote knalfestijnen in deze wereld (New York, Sydney etc.) mogen dan indrukwekkend zijn, ze halen het niet bij het immense spektakel van een land dat met miljoenen inwoners tegelijk het luchtruim in lichterlaaie zet. Anders dan elders ter wereld mogen we het nog. Een mooie traditie, waarbij we de nodige schade aan lijf en leden dan misschien maar op de koop toe moeten nemen. Het zwerfkatje dat dagelijks bij mij aan de deur loopt zal het echter zwaar gehad hebben. Waar moet je als onschuldig beestje nou helemaal naar toe wanneer je in Nederland het vuurwerk van oudjaar wilt ontvluchten? De nepbommen vliegen je om de oren, waar je ook gaat.
In Idlib hebben we niet te maken met nepbommen. Het vuurwerk dat daar ontploft heeft als doel mensen aan stukken te scheuren. Het valt me moeilijk om hier over te praten. Het mag toch niet zo zijn dat in onze moderne tijd burgers nog steeds meedogenloos uitgeroeid worden? Het gebeurt echter wel degelijk. Uit Syrië kan er niets meer komen, zo zouden we kunnen denken. Alles in dat land is plat, en van enige cultuur kan er geen sprake meer zijn.
Gelukkig vergissen we ons daarin. Zondagavond in Oud Anders presenteren we twee geweldige Syrische artiesten. De een is klarinettist Kinan Azmeh, inmiddels wereldwijd bekend als een van de vaardigste muzikanten op zijn instrument. In zijn muziek verenigt hij klassiek, jazz en world op aansprekende wijze. De ander is Issam Rafea, een gerenommeerd bespeler van de Arabische luit de oud. U hoort hem samen met pipa (Chinese luit) virtuoze Goa Hong.
OUD ANDERS, ZONDAG 05 JANUARI 2020 OP AAFM, 19.00 - 20.00 UUR
01 As It Is - James Blood Ulmer - 5.25
Oppeppend begin van het nieuwe jaar met Ulmer’s eigen jazzfunk versie. U vindt As It Is op zijn album Blue Blood uit 2005
02 Beautiful Telephones II - Carla Bley, Andy Sheppard & Steve Swallow - 6.13
Carla, Andy en Steve spelen respectievelijk piano, sax en bas. Relaxte jazz van het album Life Goes on. De titel Beautiful Telephones verwijst naar Trump’s uitroep toen hij voor het eerst The Oval Office betrad
03 Muerte del Duke de Gandía - Mara Aranda - 6.23
Mara Aranda brengt een song van de sefardische joden, die ten tijde van Isabella I uit Spanje verbannen werden. Een deel van hen kwam in het Ottomaanse rijk terecht, min of meer het huidige Turkije. Het album heet Sefarad en el Corazon de Turquia
04 A Solitary Bird - David Rothenberg, Nicola L. Heim & Hans Tammen - 10.56
Regelmatig vinden we in Oud Anders muziek die toch weer ...anders klinkt. David Rothenberg, Nicola L. Heim & Hans Tammen doen op hun plaat Bird Saw Buchla hun best om u te verbazen
05 The Fence, the Rooftop, and the Distant Sea; IV. Dance - Kinan Azmeh - 2.42
- zie boven –
06 Claros y Frescos Rios - Alonso Mudarra - 5.40
De priester/componist Alonso Mudarra is een van de weinigen die ons muziek en muziekpraktijk van de vihuela heeft overgeleverd. Dit snaarinstrument was een tijdje populair in het Spanje van de Renaissance en houdt het midden tussen de latere klassieke gitaar en de luit
07 Up and Down - Issam Rafea & Goa Hong - 3.55
- zie boven –
08 Tut - Pierre Bastien - 5.15
De Fransman Pierre Bastien maakt zijn instrumenten zelf met behulp van het kinderspeelgoed meccano en allerlei aandrijvingen om de boel draaiende te houden
09 Reverie - Anna Friederike Potengowski - 2.33
Twee weken geleden geïntroduceerd: Anna Friederike Potengowski, die reconstructies bespeelt van 30.000 jaar oude fluiten, ooit gemaakt uit vleugelbotten
10 Resuf - Dinuk Wijeratne & Kinan Azmeh - 6.12
- zie boven -
