Donderdag 4 april 2013
De Japanse Hiromi Uehara is ongetwijfeld een van de meest inspirerende jazzartiesten van het moment. Deze virtuoze pianiste trakteert haar toehoorders op een bekwaam geïmproviseerde en razendsnel uitgevoerde melange van bop, smooth jazz, klassiek en rock. Hiromi - die eruit ziet als twintig, maar toch al midden dertig is - mag tot de grote hedendaagse jazzpianisten gerekend worden. Ze doet bepaald niet onder voor hen die ruimschoots hun sporen achter de keyboards verdiend hebben, zoals een Chick Corea, met wie ze overigens regelmatig een duo vormt zodra het drukke tourschema van beide artiesten dat toelaat.De clip hieronder laat er geen twijfel over bestaan dat de muzikante volledig opgaat in haar muziek. Ze rijgt moeiteloos een grote verscheidenheid aan stijlen aaneen, en de elkaar in hoog tempo afwisselende stemmingen vallen van haar gezicht af te lezen. Ze is een en al expressie. Wanneer de weemoedige, aan Satie herinnerende melodie van ‘Place to Be’ zich ontvouwt is daar allereerst een verzaligde glimlach; die maakt echter al snel plaats voor tranen. Dat lijken echte tranen te zijn. Kan het zijn dat ze aan een vroegere liefde denkt? Een dierbare die ze verloren heeft? Het is waarschijnlijker dat dit nummer iets met heimwee te maken heeft. We verwijzen daarbij naar de titel, ‘Place to Be’. Vrij vertaald betekent dit zoiets als een plaats waar je jezelf kunt zijn. Misschien gaat het hier niet zozeer om het verlangen terug te keren naar een bepaalde plaats, als wel om het hervinden van innerlijke rust. U moet zich bedenken dat een artieste van haar formaat een leven leidt van constant reizen en optreden. Ze is een wereldster in de jazz scene, en dat houdt in dat ze de ene dag in Ahoy staat en de volgende dag honderden kilometers verderop. Dat gaat maar door, week in week uit. Ze woont overal en nergens. Er is geen ‘Place to Be’….behalve de muziek zelf.
Rond 5m30, wanneer het stuk wat meer richting bop gaat, is het verdriet alweer vergeten en zien we een vrolijk lachend pubermeisje swingend achter de piano. "Girls Just Want to Have Fun", nietwaar?
Hiromi Uehara is regelmatig te gast op het North Sea Jazz Festival. Ze sluit haar optreden meestal af met een signeersessie achter een van de grote zalen van het Ahoy complex. Daar zit de kleine Japanse dan aan een tafel waar ze nauwelijks bovenuit komt. Ze laat zich niet uit het veld slaan door de honderden festivalgangers die zich om haar heen verdringen en deelt in rap tempo handtekeningen uit. Ook blijft ze glimlachen bij alle verzoeken om samen met bewonderaars op de foto gezet te worden. Ze heeft het druk, druk.
Tijdens de uitzending zullen we u de versie van ‘Place to Be’ laten horen waarin de artieste een piano duet vormt met Chick Corea. Voor de clip hebben we gekozen voor Hiromi solo. Waarom? Een overbodige vraag: kijkt u eens naar die tranen.
Playlist OUD ANDERS, zondag 7 april 2013
01. Dirty Boys - David Bowie - 2.58
02. Ostinazione - Roel van Oosten - 10.20
03. I Az Na Sbora Sha Ida - Kapanski Ensemble - 3.16
04. Place To Be - Hiromi Uehara en Chick Corea - 8.12
05. Psalm 39 no. 12-13 - Igor Stravinsky - 3.22
06. So She - David Bowie - 2.31
07. Stranger in Town - The Paul Desmond Quartet - 6.26
08. Full Moon - Sandy Denny - 5.01
