Donderdag 7 december 2017
Solomon Burke had het bij zijn dood in 2010 goed voor elkaar. De soulzanger kon zijn teraardebestelling door zijn eigen begrafenisonderneming laten verzorgen. En het wordt nog beter: eventueel had zijn uitvaartdienst plaats kunnen vinden in een van de tweehonderd gebouwen waarover zijn kerk beschikte. U leest het goed, ZIJN kerk. The House of God for All People telde tegen het jaar 2000 ruim driehonderd gewijde predikanten die waakten over het zielenheil van ongeveer 40.000 gelovigen. De volgelingen van aartsbisschop Burke treft u aan in de VS, Canada en Jamaica.Op het eerste gezicht zouden we zeggen dat niets van dit alles associaties oproept met de glamour van een popmuzikant. Maar wacht even, er is toch iets: Burke regeerde zijn aanhangers vanaf een gouden troon, zwaaide met een heuse scepter en droeg bij gelegenheid een kroon. Hij noemde zichzelf dan ook koning. Eentje die zich niet geneerde om de nodige pracht en praal ten toon te spreiden en genoeg ‘bling’ droeg om de gemiddelde rapper de ogen uit te steken. Koning Solomon, een heuse rockster, jawel.
Menig journalist probeerde Burke te wijzen op het feit dat zijn hang naar uiterlijk vertoon niet te rijmen viel met zijn godsvruchtige roeping. Zo’n verslaggever kwam er dan snel achter dat de man de wijsheid van zijn Bijbelse naamgenoot had weten te vertalen naar de geslepenheid van een moderne koopmansgeest; niemand kon Burke tijdens een interview onderuit halen. Zijne Excellentie was iedereen te slim af en ontwapende zijn tegenstanders met een overdosis spitsvondige humor. Gaat u op internet eens zoeken naar zo’n verbaal tweegevecht tussen Burke en een interviewer. Het levert zeer vermakelijke literatuur op.
Ook wat de liefde betreft doet het levensverhaal van Solomon Burke denken aan dat van gevierde rockers als Mick Jagger en anderen. Hij heeft vier vrouwen gehad, en er bestaan geen documenten die aantonen dat hij officieel van nummer twee en drie gescheiden was. Veelwijverij? Ach, Solomon uit de Bijbel zou er zijn neus voor opgehaald hebben. Die deed het met niet minder dan duizend vrouwen. Deze tijden liggen echter ver achter ons. Tegenwoordig wordt men in onze westers-christelijke samenleving geacht om voor wet en kerk met niet meer dan één vrouw tegelijkertijd gehuwd te zijn. Dat Solomon Burke, toch geen Mormoon, zich hier niet aan hield mag toegeschreven worden aan een administratief slordigheidje van zijn kant, of anders aan het feit dat hij zich weinig gelegen liet liggen aan de algemeen geldende voorschriften.
Overigens behoeft het geen betoog dat hij zich samen met zijn vier vrouwen mocht verheugen op een rijk nakomelingschap. Burke had veertien kinderen, negentig kleinkinderen en negentien achterkleinkinderen. Zoals hij ooit toegaf tegenover een journalist, was hij blijven steken bij de Goddelijke opdracht ‘gaat heen en vermenigvuldigt u’.
Stelde het muzikale vakmanschap van een man die als kerkleider en uitvaartondernemer zulke gewichtige activiteiten ontplooide nog wat voor? Je zou toch zeggen dat hij weinig tijd had om zich met triviale zaken als popmuziek bezig te houden. Maar dat is het hem nou juist: wat hij ook deed – lekker eten, kinderen krijgen, geld verdienen, prediken, begraven - Burke blonk overal in uit. Hij kon dus ook geweldig zingen. De man had een gevoelvolle stem waarmee hij zijn eigen songs of die van anderen prachtig vertolkte.
Als pionier van de Soul wordt Burke door velen op gelijke hoogte gesteld met James Brown, Otis Redding en Wilson Pickett. Zondagavond toont Oud Anders aan dat dit geen loze bewering is; Solomon Burke was inderdaad een voortreffelijk zanger. Ergens tussen 22.30 en 22.45 uur draaien we het ontroerende ‘It Must Be Love’ van zijn album ‘Nothing Is Impossible’.
De zanger Burke vergeef je alles. Ook het feit dat hij als religieus leider waarschijnlijk geen cent belasting betaalde. Wat dat laatste betreft herhalen we nog maar eens de zin waarmee dit artikel begon: hij had het goed voor elkaar.
PLAYLIST OUD ANDERS, ZONDAG 10 DECEMBER 2017 OP AAFM, 22.00-23.00 UUR
01 Xengo Xengo - Bola Sete - 2.42
Vorige week schreven we op deze pagina over de akoestische gitarist Bola Sete. In de uitzending lieten we slechts één nummer van hem horen. Zondag worden dat er drie; we beginnen met het opwindende Xengo Xengo
02 Dorilla in Tempe: Coro- Dell'aura al sussurrar/Coro/Coro - Antonio Vivaldi - 4.30
Als zovele componisten hergebruikte Vivaldi sommige van zijn melodieën, of arrangeerde ze voor een andere setting. In de koorzangen van de opera Dorilla in Tempe zult u delen van de Vier Seizoenen herkennen
03 Relevee (fragment) - Delia Gonzalez & Gavin Russom - 5.37
Dit Amerikaanse duo uit Florida heeft de lessen van Klaus Schulze en Tangerine Dream goed geleerd. Dertig jaar na de vroege Berlijnse school komen ze met een album – The Days of Mars - dat in de voetsporen van hun voorbeelden treedt
04 Upside Down - Fela Kuti - 14.42
De uitvinder van de Afro Beat, Fela Kuti, was zo funky als maar zijn kan. Deze uit Nigeria afkomstige jazz artiest deed niet onder voor de grote namen in Amerika en Europa. Upside Down is van zijn gelijknamige album
05 Macumba - Bola Sete - 3.43
- zie track 01 -
06 It Must Be Love - Solomon Burke - Solomon Burke - 5.02
- zie boven -
07 Sodfa - Ramzi Aburedwan - 5.13
Folkmuziek uit Palestina. Muziek laat zich niet onderdrukken
08 Wait - Christian Marclay & Elliott Sharp - 5.34
Een samenwerkingsverband tussen avant-garde gitarist Elliott Sharp en turntable specialist Christian Marclay levert ongekende klanken op
09 Canim Benim - Light in Babylon - 3.33
Een Turkse santurspeler, een Franse gitarist en een Iraans/Israelitische zangeres maken een aantrekkelijk soort moderne folk uit de Meditteranee.
10 Duals For Percussion & Piano III - Ivan Fedele - 3.47
Percussioniste Simone Beneventi en pianist Andrea Rebaudengo vertolken een werk van de Italiaanse componist Ivan Fedele (1953)
11 Viva Mundo Penba - Bola Sete - 4.16
- zie track 01 -
