Donderdag 24 november 2016
Zondagavond staat Oud Anders in het teken van brute herrie. Met John Zorn’s heavy metal band Simulacrum zetten we de toon, om vervolgens met Kevin Drumm’s elektronische ruis een serieuze poging te doen het aantal luisteraars tot nul te reduceren. Of dat ook gaat lukken zullen we meten aan de hand van de Icecast Streaming service, waarmee we kunnen zien hoeveel mensen op enig moment de live player van AAFM in- dan wel uitschakelen. Mocht men na dit bombardement terugkeren naar de uitzending, dan rest er nog Michel Redolfi’s geluidscollage uit de Californische woestijn Palm Canyon. Dit laatste is wat vriendelijker van aard dan de twee voorgaande nummers, maar indien hard genoeg afgespeeld stelt ook deze compositie het geduld van de luisteraar op de proef.‘49 Acts Of Unspeakable Depravity In The Abominable Life And Times Of Gilles De Rais’, zo luidt de volledige titel van Zorn’s recente experiment met het trio John Medeski, Kenny Grohowski en Matt Hollenberg. Het album verscheen twee maanden geleden en doet er alles aan om de historische figuur van Gilles De Rais (1405-1440) naar voren te brengen als de sadistische kindermoordenaar die hij waarschijnlijk was. Ongelofelijk, maar waar: deze edelman streed tijdens de Honderdjarige Oorlog aan de zijde van Frankrijks nationale heldin Jeanne D’Arc, die in 1920 heilig werd verklaard. Hoe heeft een aanbeden tiener een samenwerkingsverband kunnen aangaan met een maniak? We moeten aannemen dat Jeanne geen idee had wat haar strijdmakker allemaal uitvoerde in de spelonken van zijn kasteel. Lange tijd had overigens niemand dat, want in de middeleeuwen gold de adel als nagenoeg onschendbaar. De rechterlijke macht haalde het niet in zijn hoofd om de levenswandel van een baron in twijfel te trekken.
Het waren de politieke motieven van rivalen die Gilles De Rais uiteindelijk ten val brachten. Toen men erin slaagde om hem voor mishandeling van een priester te dagvaarden kwam de bal aan het rollen. Na gerechtelijk onderzoek bleek dat de baron mogelijk zo’n tachtig jongens had doodgemarteld. Andere bronnen noemen een aantal dat beduidend hoger ligt: deze beul van blauwen bloede zou in zeven jaar tijds 600 kinderen ontvoerd, verkracht en levend aan stukken gesneden hebben. Hoeveel het er precies zijn geweest zullen we nooit weten; De Rais bekende niet meer dan 49 moorden. Vandaar de titel van Zorn’s album.
Of er nog muziek zit in deze bloederige feiten? Jawel, maar dat wordt dan bepaald geen Mozartsonate. Het trio trekt behoorlijk van leer, en ook al zou een dead metal fan bij de eerste twee minuten van het gepresenteerde nummer nog de schouders ophalen, zijn aandacht is er weer bij zodra de gitaar het luchtruim verkiest en het soort onnavolgbare atonale herrie gaat produceren waar Zorn vooral in zijn jonge jaren het patent op had.
Kevin Drumm bereikt het toppunt van onnavolgbaarheid met ‘Trash’. Het nummer is te vinden op ‘Necro Acoustic’, een vijfsetter die geen mens van begin tot eind kan afluisteren. Wat hij precies doet in dit stukje van 2m54s valt nauwelijks te beschrijven, maar we stellen ons voor dat hij de bliksem liet inslaan in een ruimte volgestouwd met elektrische apparatuur. Kortsluiting alom, en de geluidslawine die dat oplevert tart alle verbeelding. Waarschuwing: hou het volume van uw versterker laag wanneer dit nummer voorbij komt, want uw speakers lopen gevaar. Nee, we overdrijven niet.
Michel Redolfi doet het wat kalmer aan dan Zorn en Drumm. Deze elektroakoestische componist koestert een levenslange fascinatie met alles wat kraakt, knettert, knispert, zoemt en zingt in de meest onherbergzame regio’s van deze wereld. In de collage ‘Palm Canyon’ (een woestijngebied in Californië) heeft hij op locatie gemaakte field recordings verwerkt tot een kunstig in elkaar geknutselde collage. Eigenlijk is het schitterend om naar te luisteren, op voorwaarde dat u niet al tezeer verknocht bent aan de wetten van de westerse harmonieleer. Geeft u de voorkeur aan de eerder genoemde Mozartsonate, dan zal dit merkwaardige spel met de klanken van de natuur u niet kunnen bekoren.
Tot zover het ‘Noise Alert’ voor zondagavond 27 november. Denkt u eraan, we gaan daadwerkelijk checken hoeveel luisteraars er blijven hangen tijdens Kevin Drumm’s anti-muzikale apocalyps. We streven naar de nul.
PLAYLIST OUD ANDERS, ZONDAG 27 NOVEMBER 2016 OP AAFM, 22.00 - 23.00 UUR
01. 49 acts of Unspeakable Depravity sc. 3: And to the Brimstone, Fire - John Zorn - 3.15
- zie boven -
02. Sweet, Stay A While - John Dowland - 4.05
Bij wijze van contrast met het vorige nummer een song van een van Engelands beroemdste klassieke melodiemakers.
03. African Violets - Cecil Taylor - 5.13
Cecil Taylor toen hij zich nog niet ontwikkeld had tot de free jazz piano acrobat die hij later zou worden; hier is hij nog goed te volgen.
04. Stretch Your Eyes - Agnes Obel - 5.11
Een nummer van de Deense singersong writer en pianiste Agnes Obel, die dit jaar haar derde album heeft uitgebracht. Ze doet alles zelf, ook het producen van de cd.
05. Parsons Farewell - John Playford (uitv. Flautando Köln) - 2.59
Een arrangement van een dans uit John Playford’s Dance Master (1650), uitgevoerd door een blokfluitkwartet.
06. Trash - Kevin Drumm - 2.54
- zie boven -
07. A-Yo - Lady Gaga - 3.27
Na een flirt met jazz laat Gaga op haar nieuwste album Joanne weer eens zien dat ze een zeer goede songwriter is.
08. Palm Canyon - Michel Redolfi - 9.07
- zie boven -
09. West Side Story: America - Leonard Bernstein - 2.32
Het bekendste nummer van Bernstein’s beroemde musical uitgevoerd door het pianoduo Katia en Marielle Labèque.
10. The Work Song - Maria Muldaur - 4.04
Samen met Seeger, van Zandt, Baez en Dylan maakte Muldaur deel uit van de American folk-music revival, die zijn hoogtepunt kende in het midden van de jaren zestig. U hoort het nummer The Work Song van haar meest succesvolle album, haar debut Maria Muldaur.
11. Violin Concerto No. 1 Op. 19 - Scherzo, Vivacissimo - Serge Prokofiev - 3.52
De typische ritmiek van Prokofiev wordt hier uitstekend weergegeven door violist Gil Shaham en het London Symphony Orchestra o.l.v. Andre Previn.
12. Frankie and Johnny - Jimmy Anderson - 3.13
Blues uit de Bayou, het deltagebied van de Mississippi. Jimmy Anderson zingt, bespeelt de mondharmonica en kan ook uit de voeten op de elektrische gitaar.
13. Chanson de la Nuit - Carlos Salzedo - 3.06
Spaanse klanken van de (Franse) harpist/componist Carlos Salzedo. Uitvoerende is Nina Schlemm.
