Donderdag 7 januari 2016
De samenwerking tussen altsaxofonist Paul Desmond en pianist Dave Brubeck heeft in de jaren ‘50 van de vorige eeuw tot een aantal wereldwijde hits geleid. “Take Five”, "Blue Rondo à la Turk", iedereen kent dan misschien niet direct de titels, maar toch zeer zeker de klanken van deze twee pijlers van het legendarische album “Time Out”. En iedereen vindt het prachtige muziek, ook zij die verder niet veel op hebben met jazz. Desmond stond echter niet alleen bekend als de muzikant met zijn fraaie, licht melancholieke speelstijl. Hij werd ook gewaardeerd om zijn intelligente uitspraken en bracht dan de mensen met zijn messcherpe humor aan het lachen.
Hieronder kunt u een reeks citaten van deze Groucho Marx van de jazzscene lezen. In een enkel geval zijn de quotes onvertaalbaar, dus daar hebben we het Engels laten staan.
Over de populariteit van het Dave Brubeck Quartet:
De basis van ons publiek bestaat uit gammele, bejaarde typetjes van 23 jaar en ouder.
Als we vroeger een vliegtuig instapten, wilden mensen wel eens weten wie we waren. “Het Dave Brubeck Quartet”, antwoordden we dan. En dan zeiden ze: “Wie?” In latere jaren zeiden ze, “O”. Nou ja, dat komt eigenlijk op hetzelfde neer.
En over zijn eigen populariteit:
Ik zou mijn vader willen bedanken, die me afraadde om op jonge leeftijd viool te gaan spelen.
Een ironische kanttekening bij zijn brede intellectuele interesses:
Soms krijg ik wel eens het gevoel dat er overal in New York orgieën aan de gang zijn. Iemand zegt dan, “Laten we Desmond bellen”. En dan zegt iemand anders: “Ach, laat maar zitten. Hij is waarschijnlijk thuis de Encyclopedia Brittanica aan het lezen”.
Desmond’s eigen commentaar op de speelstijl van het Quartet:
We speelden volstrekt stijlloos. En dat is het natuurlijk ook.
en op die van hemzelf:
Ik was al uit de mode voordat ook maar iemand wist wie ik was.
Ik heb meerdere prijzen gewonnen als de langzaamste altsaxofoon speler ter wereld, en daarnaast een speciale onderscheiding in 1961. Voor stilte.
Over het beroemde nummer Take Five:
Het was nooit de bedoeling dat het een hit zou worden. We wilden dat het een drumsolo van Joe Morello zou worden. (red: Morello was de drummer van het Quartet)
Desmond, eeuwige vrijgezel, maar nooit zonder liefdesaffaires, zag ooit een ex-vriendin van hem gearmd met een rijke beursspeculant over straat lopen. Hij gaf lucht aan zijn ergernis door een beroemde dichtregel van T.S. Eliot te verhaspelen:
Eliot
This is the way the world ends
Not with a bang but a whimper (niet met een grote knal, maar met een sisser).
Desmond
This is the way the world ends
Not with a whim but a banker (niet zomaar opeens, maar met een bankier)
Nuchter over de lof die hem veelvuldig werd toegezwaaid vanwege zijn fraaie spel op de saxofoon:
Ik denk dat ik ergens in mijn achterhoofd het idee had dat ik wilde klinken als een droge Martini.
Over zijn door hemzelf erkende luiheid:
Ik ontdekte al vroeg in mijn leven dat je, wanneer je op school gym hebt in het eerste uur, rustig ergens in een hoek van de gymzaal kon gaan liggen slapen.
Ik heb wel eens ’n paar weken geprobeerd om mijn spel te oefenen. Het kwam er uiteindelijk op neer dat ik te snel ging spelen.
Wanneer ik tijdens een optreden niet speel – wat vaak het geval is – zie je me meestal op de piano van Brubeck leunen. Of op de gitaar van Jim Hall.
Een antwoord op de vraag waarom hij als academicus Engelse letterkunde nooit schrijver was geworden:
Eigenlijk kon ik alleen maar op het strand schrijven, en ik kreeg steeds zand in mijn typemachine.
Ooit gevraagd hoe hij toch aan zijn mooie, melancholieke spel kwam:
Nou...het feit dat ik niet beter speel.
Een dodelijke opmerking over de functionaliteit van contactlenzen:
Voor mij geen lenzen. Als ik zo nodig iedereen buiten wil sluiten, zet ik gewoon mijn bril af en geniet van de mist.
“Does Humor Belong in Music?”, vroeg Frank Zappa zich af. Desmond antwoordde daarop met een volmondig, “ jazeker”. Zondag draait Oud Anders ‘Take Ten’, waarvan de eerste opname te vinden is op het gelijknamige solo album uit 1963. Omdat we er geen genoeg van kunnen krijgen draaien we echter de langere versie van het album ‘Skylark’ uit 1973.
Playlist OUD ANDERS, zondag 10 januari 2016 op AAFM, 22.00 - 23.00 uur
01. Coffee Blues - Mississippi John Hurt - 3.01
02. Take Ten - Paul Desmond - 6.08
03. Images - Livre II - I. Cloches à travers les feuilles - Claude Debussy - 4.24
04. Amen Sazi Mejn Govats - Sayat Nova - 3.44
05. Electric Eel - Makigami Koichi & Anton Bruhin - 6.06
06. Heavy Walls - Alela Diane - 3.29
07. Zaubernacht: Multo Furioso/Animato/Wie am Anfang - Kurt Weill - 6.45
08. Breath Of Crows - Brian Eno - 6.40
09. Six Moravian Choruses: The Wild Rose/Trust - Leos Janacek - 6.24
10. Off With Your Axe - Nancy Elizabeth Cunliffe - 4.21
