Donderdag 13 augustus 2015
Gezien op het North Sea Jazz Festival: de Sloveense pianiste Kaja Draksler, vergezeld door trompettiste Susana Santos Silva uit Portugal. Als u ooit het driedaagse muziekfestijn in de Ahoy bezocht heeft, dan weet u hoe het eraan toe gaat; er treden zoveel beroemde sterren op dat de gemiddelde festivalganger zich nauwelijks de tijd gunt om de vermoeide leden langer dan een kwartier bij een en dezelfde artiest neer te vleien. Bovendien zul je altijd zien dat de concerten van juist die muzikanten waarop men de zinnen heeft gezet elkaar overlappen. Het blijft voor de festivalganger elk jaar weer een lastige zaak om een keuze te maken. Men doet er goed aan om van tevoren een luisterroute uit te stippelen en zich daar aan te houden. Aangeraden strategie: woon drie tot vier concerten helemaal bij, pik zo hier en daar wat minuten van andere artiesten mee en laat de rest maar zitten. U kunt immers niet alles zien, en als u dat toch wilt, dan ziet u eigenlijk niets en geniet u nauwelijks.Het spreekt voor zich dat een dergelijk zwaar bezet evenement niet in het voordeel is van artiesten die minder gemakkelijk in het gehoor liggende muziek maken. Ter verduidelijking: iedere muzikant is er trots op dat hij zijn talenten op het legendarische festival ten toon mag spreiden, maar als het gebodene niet onmiddellijk aanspreekt, dan ziet hij zich geconfronteerd met een voortdurend komen en gaan van bezoekers. Probeer als artiest dan maar eens om de concentratie vast – en het ego overeind - te houden.
Het publiek komt, ziet en verlaat de zaal met de staart tussen de benen: iets dergelijks overkwam een aantal jaren geleden de wereldberoemde free jazz pionier Cecil Taylor. De tachtigjarige pianoacrobaat had zich nauwelijks over de toetsen gebogen of zijn gehoor sloeg op de vlucht; binnen een paar minuten had hij de zaal voor tweederde leeg gespeeld. Een beroepsrisico, zullen we maar zeggen. Dat krijg je als je de toehoorders trakteert op een artillerievuur van onnavolgbare klanken.
Zo was het ook met genoemd duo Kaja Draksler en Susana Santos Silva. Twee betrekkelijke jonge, aanminnige dames, daar wil het publiek wel voor gaan zitten. De verbijstering sloeg echter al snel toe. De atonale heksenbrouwsels van het tweetal stuitte op een muur van onbegrip, en toen de trompettiste geluiden begon voort te brengen die deden denken aan een neerstortende helikopter –zonder dat er daarbij ook maar enige elektronische manipulatie aan te pas kwam! - koos men massaal het hazenpad.
Of dit ook muziek was? Jazeker. Met name het spel van Draksler boeide door een onophoudelijke stroom referenties aan zo ongeveer alle grote pianomuziek uit zowel jazz als klassiek. Namen als Bach, Prokofiev, Ligeti, Gershwin, Monk en Taylor kwamen voorbij, maar werden slechts vluchtig aangetipt; geen enkel citaat bleef lang genoeg om gedefinieerd te kunnen worden als een improvisatie op een bekend stuk. Draksler creëerde een wervelend panorama van muzikale ideeën die opdoemden en weer verdwenen, als de golven van een snel vlietende rivier. Haar presentatie oogde daarbij heel gracieus. De pianiste bewoog haar armen sierlijk als een danseres; ze sloeg de toetsen niet aan, maar leek ze liefkozend te strelen.
Twee nummers van Draksler’s solo album ‘The Lives of Many Others’ staan komende zondag op het programma, t.w. het titelnummer en ‘Vsi so venci vejli’, een improvisatie op traditionele Sloveense volksmuziek.
Playlist OUD ANDERS, zondag 16 augustus 2015 op AAFM van 22.00 tot 23.00 uur
01. Rampenplan - Biester (Hans Libbers en Alexander Schoemaker) - 4.00
02. The Lives of Many Others - Kaja Draksler - 5.44
03. Musiques Rituelles Pour Cloches et Gongs: Prières et Méditation Secrètes - Alain Kremski - 8.46
04. Hungarian Rhapsody No. 2 in D minor - Franz Liszt - 11.01
05. Raga Bageshree: Khayal In Teentaal - Kaushiki Chakrabarty - 7.23
06. Vsi so venci vejli - Kaja Draksler - 5.07
